Świat stał się dla nas małą wioską. Coraz częściej, wyjeżdżamy za granicę w celach zarobkowych, przeprowadzamy się na drugi koniec Europy całą rodziną. Wakacje za granicą stały się czymś zupełnie normalnym. Dlatego też, coraz powszechniejszym problemem stał się, transport zwłok z zagranicy. Zależy nam, aby ciało naszych bliskich zostało pochowane, w domu, przy rodzinie.
W dzisiejszych czasach ten proceder nie jest już tak skomplikowany i nie wymaga od nas dużej znajomości prawa i przepisów. W tym trudnym momencie, pomocne może okazać się skorzystanie z usług domu pogrzebowego. Który za dodatkową opłatą i koniecznym upoważnieniem, wydanym przez nas, może wykonać wszelkie formalności. Jeśli jednak, chcemy wszystkim zająć się sami, pierwszym krokiem będzie złożenie stosownego wniosku do starosty lub prezydenta miasta w którym zmarły miałby zostać pochowany. Prawo do wystąpienia o sprowadzenie zwłok z zagranicy mają małżonkowie i krewni zmarłego do czwartego stopnia pokrewieństwa. Do wniosku należy dołączyć akt zgonu lub inny dokument potwierdzający śmierć wraz z jej przyczyną. Akt zgonu powinien być przetłumaczony na język polski przez tłumacza przysięgłego. Dokument jest wydawany wciągu trzech dni, po konsultacji z właściwym Państwowym Powiatowym Inspektorem Sanitarnym. Złożenie takiego wniosku jest bezpłatne. Jednak jeżeli przyczyną śmierci była choroba zakaźna (cholera, dur wysypkowy i inne riketsjozy, dżuma, gorączka powrotna, nagminne porażenie dziecięce, nosacizna, trąd, wąglik, wścieklizna, żółta gorączka i inne wirusowe gorączki krwotoczne), przewóz zwłok z zagranicy może być dokonany, najwcześniej po upływie dwóch lat od zgonu. Po uzyskaniu pozwolenia na pochówek w kraju, zostanie ono także wysłane do wskazanej przez nas Polskiej Placówki Konsularnej. Do decyzji wydanej przez starostę konieczne jest dołączenie oryginalnych dokumentów: aktu zgonu, zaświadczenia medycznego, że zgon nie miał związku z chorobą zakaźną, zaświadczenia z zakładu pogrzebowego zajmującego się transportem, potwierdzające spełnienie norm przewozu szczątków, oraz w przypadku śmierci w Wielkiej Brytania, zgody koronera na wywóz zwłok. Na złożenie tych dokumentów u konsula, również mamy trzy dni. Na podstawie tych dokumentów konsul podejmuje decyzję w sprawie transportu ciała, tym razem jest pobierana za nią opłata, na podstawie Tabeli Opłat Konsularnych. Do transportu ciała używane są specjalne metalowe trumny z dnem pokrytym chłonną substancją. Hermetycznie zalutowane, umieszczone dodatkowo w drewnianej skrzyni. Samochód transportujący trumnę z zwłokami musi być w odpowiedni sposób oznakowany, wskazującym na jego przeznaczenie. Posiadać oddzielą strefę dla kierowcy i dla trumny z ciałem. Po dotarciu zwłok na miejsce pochówku, muszą zostać one niezwłocznie pochowane, bez możliwości otwarcia trumny. Nieco inaczej sprawa się ma w przypadku przewozu szczątków, powstałych na skutek spopielenia zwłok. Ich transport może odbywać się dowolnym środkiem transportu, z uwzględnieniem ich poszanowania. Koszty związanie z przewiezieniem ciała, w zależności od odległości, wiążą się ze sporym wydatkiem. W przypadku Hiszpanii, w zależności od wyboru firmy i jej oferty, to wydatek rzędu ponad 10 000 złotych. Czasami musimy doliczyć koszty promu, w przypadku przewozu przez morze, lub samolotu. Dochodzą do tego koszty związane z domem pogrzebowym za granicą, a także samym pogrzebem w Polsce. Zdarza się, że rodzina zmarłego nie jest w stanie pokryć takich kosztów. W takich przypadkach zostanie on pochowany w kraju w którym nastąpiła śmierć, zgodnie z tamtejszymi zwyczajami.
